Aysar Efsanesi

İnsanın ayağının basmadığı Soğuk Vadideki yarıkların derinliklerinde iblisler, Aysar adında bir yaratığın hikayelerini fısıldayarak aktarırlar. Görünüşü bir aslan gibidir, ancak elementin kendisinden vücut bulmuş halindedir: vücudu yünle değil, her hareketinde ondan elmas tozu ile dökülen canlı donla kaplıdır. Kafasında donmuş şimşek gibi bükülmüş iki görkemli boynuzu var.
 
Onu görenler, Aysar'ın sadece bir canavar değil, aynı zamanda en şiddetli kışın kişileşmesi, soğuğun büyüsünün kadim koruyucusu olduğunu garanti ediyorlar. Nefesi kar fırtınasına neden olur ve pençelerinin bastığı yerde kar, parlayan ay dairelerinde donar.
 
İnsanlar arasında adı bir efsane haline geldi, yasak ve korkutucu. Bunun yalnızca en büyük küfüre yanıt olarak olduğu söylenir: karanlık ritüeller için eski buzu eritmeye veya buzlu kalınlıkta uyuyan eski dehşetleri uyandırmaya çalışmak. Birisi buna karar verirse, önündeki kar örtüsü yükselecek ve kardan bir Aysar ortaya çıkacaktır.
 
Bu canavarı gördüğünü iddia eden bazıları, onun kan dökmediğini söylüyor. Boynuzuyla göğsüne sadece hafifçe dokunur ve davetsiz misafirin kalbi anında ebedi, bozulmamış bir buz yığınına dönüşür. Sadece cezalandırmakla kalmaz, aynı zamanda eski karların sonsuz huzuruna sessiz bir ölüm katarak dengesiz dengesini geri getirir.